top of page
AUTYZM-całościowe zaburzenie rozwoju

AUTYZM-całościowe zaburzenie rozwoju

AUTYZM jest całościowym zaburzeniem rozwojowym, rozpoznawalnym we wczesnym dzieciństwie. Złożone i niepoznane do do końca przyczyny medycznyne prowadzą do nieprawidłowego rozwoju i zaburzenia funkcjonowania mózgu. Autyzm zaburza odbiór świata zewnętrznego poprzez zmysły, rozwój komunikacji z innymi osobami i tworzenie relacji społecznych.

1.ZABURZENIA RELACJI SPOŁECZNYCH

1.ZABURZENIA RELACJI SPOŁECZNYCH

– brak zainteresowania innymi ludźmi, niezdolność inicjowania rozmowy czy włączania innych do zabawy, brak empatii, nieodpowiedni dystans interpersonalny, brak współpracy z rówieśnikami, nieodwzajemnianie uczuć, brak uśmiechu, unikanie kontaktu wzrokowego, lęk, nieadekwatne zachowania pozawerbalne, np. mimika twarzy, pozy, dziwne grymasy, unikanie dotyku, samouszkodzenia, autoagresja;

ZABURZENIA RELACJI SPOŁECZNYCH

ZABURZENIA RELACJI SPOŁECZNYCH

Zaburzenie dzielenia i budowania pola uwagi Niemowlę rozumie, że gdy ktoś spogląda lub coś jest to dla niego ważne.Dlatego odruchowo kieruje swoje spojrzenie w to samo miejsce.Tak samo, gdy chce drugą osobę skierować na interesujący go przedmiot. Wtedy świadomie wskazuje lub patrzy naprzemiennie na obiekt zainteresowania i osobę, której chce go pokazać-sprawdza wtedy,czy zwróciliśmy swoją uwagę na ten przedmiot Zaburzenia tej zdolności możemy obserwować już u 8 -miesięcznych dzieci.

Zaburzenia kontaktu wzrokowego

Zaburzenia kontaktu wzrokowego

Ma charakter zarówno ilościowy jak i jakościowy,dziecko nawet gdy patrzy na nas to jest to spojrzenie bardziej "przez nas" niż na nas

Dziecko autystyczne nie jest prawidłowo zainteresowane innymi ludźmi oraz wykonywanymi przez nich czynnościami. Nie rozumie intencji, potrzeb i zainteresowań drugiej osoby. Ma trudności z pokazaniem interesującego obrazka w książeczce i nie przyniesie ulubionej zabawki. Nie wie bowiem, że może mieć to znaczenie dla bliskich – ucieszyć ich, czy zaciekawić. Może mieć także poważne trudności z zainteresowaniem się tym, co mamy mu do pokazania

ZABURZENIA ROZWOJU KOMUNIKACJI

ZABURZENIA ROZWOJU KOMUNIKACJI

Zaburzenia rozwoju mowy Zaburzenia rozwoju mowy,brak lub jej cofniecię oraz mowa specyficzna (echolalia,chińszczyzna)mowa to najłatwiejsze do zaobserwowania niepokojące sygnały.Ważne również jest czy dziecko kompensuje sobie te braki mimką lub gestami.Niekiedy występują również trudności w prowadzeniu rozmowy,skupieniu się na rozmowie i rozmówcy,swobodnym opowiadaniu.

ZABURZENIA WZORCÓW ZABAWY

ZABURZENIA WZORCÓW ZABAWY

Nieprawidłowy rozwój zabawy Dotyczy głównie zabaw z innymi dziećmi-braku lub nieumiejętności zarówno jej podjęcia jak i uczestniczenia w niej.,a także preferowania swoich zabaw:najczęściej tych samych ,specyficznych ,z nieadekwatnym wykorzystaniem zabawki.Trudności dostarcza dziciom zmiana zabawy,zabawa „na niby,naśladowanie,udawanie

Zaburzenia integracji sensorycznej

Zaburzenia integracji sensorycznej

Nieadewkatne reakcje na bodżce płynące ze zmysłów :dotyku,wzroku ,smaku,węchu,równowagio bjawiające się w unikaniu owych bodżców ,zatykanie uszu,nosa,wybiórczość pokarowa(przy nadwrażliwości)lub nadmiernego ich poszukiwania( kołysanie się,bicie,machanie rączkami,rzucanie pyłków)

Czym jest AUTYZM ?                                                              

 

 

AUTYZM to  całościowe zaburzenie rozwoju,

którego objawy pojawiają się przed 3 rokiem życia.

 

Jego przyczyny są złożone i nie do końca poznane

-powodują one zaburzenia rozwoju i zaburzenia funkcjonowania  mózgu .

Osoby autystyczne w sposób odmienny odbierają świat zewnętrzny

-nieprawidłowy  jest tu sposób odbierania bodźców zmysłowych ,

rozwój komunikacji

oraz sposób budowania i jakość relacji społecznych .

 

Zaburzenia sensoryczne

powodują,że informacje płynące ze zmysłów (dotyk ,słuch,węch,równowaga,smak,zapach) odbierane są lub przetwarzane w sposób mylny (nadwrażliwość,podwrażliwość ,biały szum).

 

Autystycy często nie SA w stanie zrozumieć kierowanych do nich wypowiedzi 

,mają również trudność w odczytywaniu emocji innych osób ,a także w okazywaniu ich innym osobom.

Odczytywania  przeżyć innych osób i intencji jest dla nich bardzo trudne ,niekiedy wręcz niemal niemożliwe.

Odmienność świata autystyków często powoduje ich odrzucenie i izolację przez społeczeństwo,co powieksza ich osamotnienie.

 

Stopień autyzmu może być bardzo różny .Ważne jest aby pamiętać o tym ,że nie ma dwóch jednakowych osób

z autyzmem.

Natężenie i skala objawów ,a także umiejętności każdej osoby są odmienne .

Jedne osoby mogą lepiej funkcjonować w poszczególnych obszarach ,a w innych gorzej,drugie mogą funkcjonować w większości obszarów na poziomie przeciętny..etc.

 

 

" Łagodną"( określenie potoczne) postacią ASD diagnozuje się jako Zespół Aspergera.

Niekiedy ciężko jest odróżnić czy osoba jest wysokofunkcjonującym autystykiem ,czy też ma Zespół Aspergera-głównym kryterium (ale nie jedynym )różnicującym jest tu rozwój mowy.

WEDŁUG DSM V nie różnicuje się  autyzmu i za-zastąpione je jakozaburzenia ze spektrum autyzmu ,bez podziału

 

U niektórych osób głębokiemu autyzmowi towarzyszą poważne trudności w uczeniu się.

 Niekiedy autystycy mają również niepełnosprawność intelektualną w różnym stopniu.

Osoby niemówiące mogą porozumiewać się ze światem za pomocą piktogramów,gestów lub urządzeń mechanicznych .

 

 

 

 Co jest przyczyną AUTYZMU ?                                                                                                 

 

Nie znamy wszystkich złożonych przyczyn autyzmu

ale wiadomo jest ,że to biologicznie uwarunkowane zaburzenie rozwijającego się Ośrodkowego Układu Nerwowego.

Autyzmu można rozpoznać już ok 8 miesiąca życia,ale objawy nie zawsze są widoczne od razu.

Czasem rozwój dziecka przebiega prawidłowo po czym dziecko zatrzymuje się w rozwoju lub traci uzyskane umiejętności.

Im wcześniej nastąpi zdiagnozowanie i podjęcie odpowiedniej terapii tym terapia ta przynosi lepsze efekty.

   

Jakie są objawy AUTYZMU ?                                                                                                

 

Z zaburzeniem autyzmu związane są trudności występujące w różnych obszarach funkcjonowania człowieka oraz ich wzajemne powiązania.

 

Trudności w kontaktach społecznych – są najbardziej zauważalną cechą zaburzeń autystycznych.

 

Problemy z komunikacją – ujawniające się przed osiągnięciem trzeciego roku życia ,dziecko nie osiąga kolejnych etapów rozwoju mowy  lub rozwój tej mowy jest bardzo specyficzny-wstepują echolalie ( czyli dokładne" odtwarzanie" usłyszanych słów,),dziecko nie gaworzy lub mówi "po chińsku"

 

Problemy z rozwojem wyobraźni i umiejętnością zabawy (dziecko nie naśladuje,nie potrafi bawić się w zabawy "udawane"-zamiast  tego występuja "dziwne "zabawy typu szeregowanie,segregowanie,kręcenie przedmiotami

 

Problemy w panowaniu nad swoim zachowaniem ( nadaktywność ,trudności w koncentracji)

 

Stale wzrasta liczba dzieci i osób dorosłych z diagnozą autyzmu.

 

Osoby z autyzmem mogą osiągnąć znaczącą poprawę i włączać się w życie społeczne pod warunkiem wczesnej

diagnozy i wszechstronnej, intensywnej terapii oraz edukacji.

 

   Wg klasyfikacji ICD--10 wyróżniamy następujące całościowe zaburzenia rozwoju (F84)                      :

 

1.                            F84.0 Autyzm dziecięcy

2.                            F84.1 Autyzm atypowy

3.                            F84.2 Zespół Retta

4.                            F84.3 Inne dziecięce zaburzenia dezintegracyjne

5.                            F84.4 Zaburzenie hiperkinetyczne z towarzyszącym upośledzeniem umysłowym i ruchami stereotypowymi

6.                            F84.5 Zespół Aspergera

7.                            F84.8 Inne całościowe zaburzenia rozwojowe

8.                            F84.9 Całościowe zaburzenia rozwojowe, nieokreślone
 

                                             Kryteria diagnostyczne autyzmu dziecięcego (F84.0, wg ICD-10)                                          

 

 

A. Nieprawidłowy lub upośledzony rozwój wyraźnie widoczny przed 3 rokiem życia w co najmniej jednym z następujących obszarów:

 

(1) Rozumienie i ekspresja językowa używane w społecznym porozumiewaniu się

(2) Rozwój wybiórczego przywiązania społecznego lub wzajemnych interakcji społecznych

(3) Zabawa funkcjonalna lub symboliczna
   


B. Łącznie musi wystąpić co najmniej sześć objawów spośród wymienionych w punktach (1), (2) i (3), przy czym co najmniej dwa z punktu (1) i po co najmniej jednym z punktów (2) i (3):

 

(1) Jakościowe nieprawidłowości wzajemnych interakcji społecznych, manifestujące się w co najmniej dwóch z następujących obszarów:

 

(a) niedostateczne wykorzystywanie kontaktu wzrokowego, wyrazu twarzy, postawy ciała i gestów do odpowiedniego regulowania interakcji społecznych,

(b) niedostateczny (adekwatnie do wieku umysłowego i pomimo licznych okazji) rozwój związków rówieśniczych, obejmujących wzajemne współdzielenie zainteresowań, aktywności i emocji,

(c) brak odwzajemniania społeczno-emocjonalnego, przejawiający się upośledzeniem lub odmiennością reagowania na emocje innych osób; lub brak modulowania zachowania odpowiednio do społecznego kontekstu; lub słaba integracja zachowań społecznych, emocjonalnych i komunikacyjnych,

(d) brak spontanicznej potrzeby dzielenia z innymi osobami radości, zainteresowań lub osiągnięć (np. brak pokazywania, przynoszenia lub wskazywania innym ludziom przedmiotów osobistego zainteresowania).

 

(2) Jakościowe nieprawidłowości w porozumiewaniu się, manifestujące się w co najmniej jednym z następujących obszarów

 

(a) opóźnienie lub całkowity brak rozwoju języka mówionego, które nie wiążą się z próbą kompensowania za pomocą gestów lub mimiki jako alternatywnego sposobu porozumiewania się (często poprzedzane przez brak komunikatywnego gaworzenia),

(b) względny niedostatek inicjatyw i wytrwałości w podejmowaniu wymiany konwersacyjnej (na jakimkolwiek występującym poziomie umiejętności językowych), w której zachodzą zwrotne reakcje na komunikaty innej osoby,

(c) stereotypowe i powtarzające się, idiosynkratyczne wykorzystywanie słów i wyrażeń,

(d) brak spontanicznej różnorodności zabawy w udawanie (,,na niby") lub zabawy naśladującej role społeczne.
       

(3) Ograniczone, powtarzające się i stereotypowe wzorce zachowania, zainteresowań i aktywności przejawiane w co najmniej jednym z następujących obszarów:

 

(a) pochłonięcie jednym lub liczniejszymi stereotypowymi zainteresowaniami o nieprawidłowej treści i zogniskowaniu, lub jednym lub więcej zainteresowaniami nieprawidłowymi z powodu swej intensywności i ograniczenia, a nie z powodu treści i zogniskowania,

(b) wyraziście kompulsywne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych czynności rutynowych i zrytualizowanych,

(c) stereotypowe i powtarzające się manieryzmy ruchowe, obejmujące  stukanie bądź kręcenie palcami; lub złożone ruchy całego ciała,

(d) koncentracja na cząstkowych lub niefunkcjonalnych właściwościach przedmiotów służących do zabawy (jak np. ich zapach, odczuwanie powierzchni, powodowanego hałasu lub wibracji).


       
C. Obrazu klinicznego nie można wyjaśnić innymi objawami całościowych zaburzeń rozwojowych, specyficznymi rozwojowymi zaburzeniami rozumienia języka z wtórnymi trudnościami społeczno-emocjonalnymi, reaktywnymi zaburzeniami przywiązania ani zaburzeniem selektywności przywiązania, upośledzeniem umysłowym z pewnymi cechami zaburzeń emocji i zachowania, schizofrenią o niezwykle wczesnym początku, ani zespołem Retta.

 

images-17.jpeg
bottom of page