CENTRUM TERAPII AUTYZMU
A L E A
Czy moje dziecko ma autyzm?
Objawy autyzmu u niemowląt
Najczęstsze i najłatwiej obserowalne objawy to:
-brak reakcji lub słaba reakcja na imię oraz na głos opiekuna
,-ograniczenie kontaktu wzrokowego,
-nieodwzajemnianie uśmiechu
-osłabiona lub brak więzi emocjonalnej z rodzicami i bliskimi osobami
- znikome zainteresowanie bodźcami społecznymi,
-ograniczona wokalizacja,
-zubożone możliwości naśladowania,
-brak tworzenia wspólnego pola uwagi
-brak lub niewielkie
-nieokazywanie przywiązania
-spowolnienie rozwoju lub regres( utrata już nabytych umiejętności)
-ograniczona wokalizacja-dziecko sygnalizuje za jej pomocą tylko swoje potrzeby,nie używa jej do nawiązania komunikacji i kontaktów społecznych
-nie potrafi zrozumieć intencji drugiej osoby wyrażonej za pomocą gestu,wzroku,kiwnięcia głową ,uśmiechu,same również nie wykonuje w/w
-dziecko często unikają kontaktu fizycznego i wzrokowego lub nadmiernie się przytula
-wrażenie, że dziecko niekiedy nie słyszy i/lub reaguje nadmiernie na pewne dźwięki
- brak zainteresowania zabawkami, bądź używanie ich w nietypowy sposób
-dziecko jest zbyt pobudzone lub zbyt spokojne ( nie płacze,nie interesuje się otoczeniem)
-mowa nie rozwija się w sposób prawidłowy,jest znacznie opóźniona lub specyficzna
-zaburzenia w rozwoju ruchowym,dziecko rozwija się za wolno lub za szybko,pomija istotne fazy rozwojowe
-nie wskazuje palcem wskazującym na przedmioty ,osoby,interesujące zjawiska
Jakie zachowania u dwulatka i trzylatka mogą sugerować symptomy autyzmu?
Objawy autyzmu mogą rozwijać się rozmaicie u różnych dzieci. U niektórych bardzo wcześnie widoczny jest pełny obraz zaburzenia
u innych ewoluuje ona stopniowo, bądź ujawnia się po dłuższym okresie stosunkowo prawidłowego rozwoju.
Zanim jednak rozwinie się w pełni, często możemy obserwować pewne zachowania dziecka, nawet już od pierwszych miesięcy życia, które mogą, ale niekoniecznie muszą ją zapowiadać.
najczęstsze symptomyz to;
- brak uwagi wspólnie podzielanej, to jest kierowania przez dziecko uwagi na ten sam przedmiot czy sytuację, co osoba dorosła,
- brak wskazywania palcem przedmiotu lub sytuacji budzącej zainteresowanie dziecka,
- brak zabaw imitacyjnych (naśladowania)
- brak gaworzenia, gaworzenie monotonne lub wokalizacje natrętnie powtarzane
- niewłaściwa kontrola postawy ciała
- utrata nabytych wcześniej umiejętności, np. zaprzestanie chodzenia
- brak uśmiechu na widok ludzkiej twarzy, później brak lęku na widok obcej osoby
- unikanie kontaktu wzrokowego
- unikanie kontaktu cielesnego
- wrażenie, że dziecko niekiedy nie słyszy i/lub reaguje nadmiernie na pewne dźwięki
- brak zainteresowania zabawkami, bądź używanie ich w nietypowy sposób (chodzi najczęściej o wytwarzanie przez manipulację nimi specyficznych doznań zmysłowych)
- niezrozumiałe lęki wobec pewnych dźwięków lub przedmiotów
- fascynacja zabawą rączkami
- wyłączanie się z kontaktu z ludźmi podczas oddawania się zachowaniom autostymulacyjnym np. kiwaniu się
- dezintegracja zmysłowa, to znaczy równoczesna koncentracja na różnych źródłach bodźców zmysłowych (np. światło lampy, dochodzący hałas i manipulacja zabawką).
epizodycznie pojawiać się w rozwoju zdrowego dziecka.