KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE WG DSM IV
1.JAKOŚCIOWE UPOŚLEDZENIE INTERAKCJI SPOŁECZNYCH ,OBJAWIAJĄCE SIĘ CONAJMNIEJ DWOMA Z PONIŻSZYCH
a znaczne ograniczenie wykorzystania w interakcjach społecznych zachowań niewerbalnych takich jak kontakt wzrokowy, ekspresja twarzy, postawa ciała i gestykulacja;
b niezdolność tworzenia relacji rówieśniczych właściwych dla danego poziomu rozwoju;
c brak spontanicznej potrzeby dzielenia się radością, zainteresowaniami czy osiągnięciami z innymi ludźmi (np., brak pokazywania, przynoszenia lub wskazywania interesujących przedmiotów);
d brak społecznej lub emocjonalnej wzajemności; fizycznej obecności lub uczuć innych ludzi;
3 .OGRANICZONE ,POWTARZANE I STEREOTYOWE WZORY ZACHOWAŃ ZAINTERESOWAŃ I AKTYWNOŚCI ,MANIFESTUJĄCE SIĘ PRZEZ PRZYNAJMNIEJ JEDEN Z NASTĘPUJĄCYCH
a pochłonięcie jednym lub kilkoma stereotypowymi i ograniczonymi wzorcami zainteresowań, które są anormalne ze względu intensywność lub treść;
b wyraźne sztywne przywiązanie do specyficznych, niefunkcjonalnych zwyczajów lub rytuałów;
c stereotypowe i powtarzane manieryzmy ruchowe (np., potrząsanie rękoma, palcami, kręcenie się lub złożone ruchy całego ciała);
d uporczywa koncentracja na częściach obiektów;
B Rozpoczynające sie przed 3 rokiem życia opóźnienie lub nieprawidłowe funkcjonowanie w conajmniej jednej z następujących dziedzin:
a interakcje społeczne
b uzycie języka jako narzędzia społecznej komunikacji
c zabawa symboliczna lub w wyobraźni.
C Zaburzenia nie można charakteryzować przez Zaburzenia Retta lub dziecięce zaburzenia dezintegracyjne.
A Łącznie co najmniej 6 (bądź więcej) punktów z obszaru 1,2,3, i w tym co najmniej dwa z punktu 1 i po jednym z punktów 2 i 3:
2. JAKOŚCIOWE ZABURZENIA W KOMUNIKACJI,PRZEJAWIAJĄCE SIĘ JEDNYM Z NASTĘPUJĄCYCH:
a opóźnienie lub całkowity brak rozwoju języka mówionego (bez prób kompensowania poprzez alternatywne sposoby komunikacji, takie jak gestykulacja lub mimika);
b u osób z prawidłowo rozwiniętą mową znaczne zaburzenia zdolności inicjowania lub podtrzymywania konwersacji;
c używanie języka w w sposób stereotypowy i powtarzanjące się wykorzystanie języka lub język idiosynkratyczny;
d brak zróżnicowanej spontanicznej zabawy z uzyciem wyobraźni lub zabawy opartej na społecznym naśladowaniu, właściwej dla danego poziomu rozwoju;